الان بحث کارتون سوسک اندکی داغ شده.
آرش به نکاتی اشاره کرده که جای تامل دارد.
يک نکته آنکه چون کيهان هزار و يک کار کرده، پس ايرادی هم ندارد آنها چنين کنند. اولا، رسانه های غربی قاعدتا به اصول روزنامهنگاری پايبندند، که کيهان نيست. من نمیتوانم رسانه پروپاگاندای حاکميت ايران را با رسانهای خصوصی مقايسه کنم. کيهان پايبند به چيست؟
نکته ديگر آنکه دشمنان معمولا نمادهای حاکميتی همديگر را نشانه میگيرند، ولی نه ملت يکديگر را. وضعيت ما با وضعيت دشمن ستيز دوران نازیها و استالين متفاوت است. اگر کيهان میخواهد رسانهای شبه استالينيستی باشد، که رسانههای آمريکايی هميشه مخالف چنين مطبوعاتی بودهاند، روزنامه کلمبوس ديسپچ عملا بر اساس ايدئولوژی نئوکانها عمل کرده و دفاع سردبير روزنامه هم بر همين پايه است. رسانههای آمريکای شمالی اکثرا ادعای بیطرفی میکنند.
حداقل به عنوان يک کارتونيست میدانم که وقتی کل ايران را چاه فاضلاب کرده، نگاهش چه بوده؟ اغراق خیلی بزرگی است. به عبارت بهتر، به نحوی تحقیر کننده و اهانتآمیز اغراق کرده است.
حالا لزومی ندارد رگ گردنمان بزند بیرون. میتوانیم خیلی منطقی رفتار کنیم و از او پاسخ بخواهیم. منتظرم ببینم جواب رامیرز چیست.
ادامه دارد
Labels: کاریکاتور ضد ایرانی