یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Friday, September 07, 2007
یاد باد
الکی الکی وبلاگ‌آباد علیا دارد شش ساله می‌شود.

این لعنتستان چنان آدم را عوض می‌کند که ناخواسته عوضی می‌شود و یادش می‌رفته چه بوده.

یادت می‌رود که وبلاگ برای گفتگو بود و اگر جلوی خودت را نگیری عامل تنفر خواهی شد.

وبلاگ برای من یادآور فیلم ماتریکس است. اگر حواست نباشد، اسیرش می‌شوی و او تو را به این سو آن سو خواهد برد.

وبلاگ برای من آغازی شیرین، میانه‌ای تلخ و دنباله‌ای نسبتا آرام داشته است. با دوستان خوبی آشنا شدم و فهمیدم چه کسی دوست نیست. یاد گرفتم که گاهی می‌توان با ظرفیت هم بود و نقد و بد و بیراه خواننده‌ها را خواند و لبخند هم زد.

یاد گرفتم که اگر از کامنتی حال نکردم، دلیل نمی‌شود دودمان طرف را بر باد دهم و ...

اینقدر وبلاگ‌نویسی دغدغده‌ام شد که روان‌کاوم مدتی روی این عادت خفن من تحقیق کرد. روزهایی می‌شد که ده دوازده پست به وبلاگ اضافه می‌کردم. فخرفروشی روشنفکر مآبانه هم نمی‌کردم و نمی‌کنم که چنینم و چنان، دارم گفتگو می‌کنم. با صدای بلند می‌اندیشم، سطح درک و شعورم هم فعلا همین است. شرمنده.

لذتی که از وبلاگ‌خوانی می‌برم فراتر از خواندن کتاب شده، که البته چیز خیلی خوبی هم نیست! ولی وبلاگ می‌آموزد. همینش لطفی دارد که برایم دوست داشتنی‌اش کرده...

ادامه دارد

Labels:

نوشته شده در 11:04 AM توسط نیک آهنگ Balatarin
|