امروز مطلبی از حسین معززی نیا خواندم در باره مخملباف. یاد ایام هفتهنامه مهر افتادم.
دوران باحالی بود. جمع اضداد.
از حزباللهی دو آتشه تا آن طرفی.
یاد علی میرفتاح بخیر که دلش می خواست همشهری کین شود، منتهی جماعت حوزه تحملش را نداشتند. اشکال کار این بود که همشهری کین روی پایههای سست حوزه غیر ممکن بود.
هیچوقت یادم نمیرود جدلهای بهروز افخمی با یوسفعلی میرشکاک. یوسف حافظه وحشتناکی داشت و در یک دقیقه بمابارانت میکرد با آیه و حدیث. فقط باید هوشیار میبودی که گوینده کیست، وگرنه حتما فریبت داده بود و ثابت میکرد که "علی" خود الله است.
یاد خط مزخرف اینترنتی مهر که واقعا دیزلی بود بخیر. برای یک عکس دانلود کردن باید عزا میگرفتی. جالب این بود که خود حوزه یک آیاسپی راه انداخته بود!
یاد جلسات مهر بخیر، یکهو تصمیم گرفته میشد شماره بعد چه کار کنیم.
آن شماره مهر که صدا و سیما به آن گیر داد، پایان کار بود. میشد فهمید کارمان تمام است. گمانم سومین باری بود که لاریجانی نانم را میبرید. بار اول از برنامه قاصدک، چون کاریکاتورش را کشیده بودم. بار دیگر از رادیو و بار آخر همین بود. تازه او شاکیام هم بود. در پرونده مطبوعاتیام.
یاد آن روزگار بخیر.