اولا، همه ما میدانیم که رئیس جمهور محترم کلمه بزغاله را کجا استفاده کرده است. همه ما هم خوب میدانیم که دو روز بعد سخنگویی پیدا شد تا ماجرا را توجیه کند.
مساله اینست که در زمان حضور رسانههای آزاد و غیر دولتی، میتوان با اطمینان بیشتری منتظر شنیدن و خواندن واقعیتها بود.
این دفعه نیز اول ماجرای بزغاله مطرح شد، و بعد شان نزولش. اگر رسانهها، چه دولتی و چه غیر دولتی، همزمان ماجرا را تشریح میکردند بی ترس دادستانی، آیا به قول خودشان سو تفاهمی پیش میآمد؟
رئیس جمهوری عزیز آنقدر خوب سخن میگوید که اگر حرف نامربوطی زد، باور نکردنش سختتر از باور کردنش است!
مساله دیگر آنکه، همه ما منتظر گاف آقایان هستیم، اصلا کارتونیست و طنزپردازی را میشناسید که بدون گاف بقیه روزگار بگذراند؟ آقای رئیس جمهوری ادبیاتش را تغییر دهد، ما هم روند کاریمان را تغییر خواهیم داد! این
خط، این نشان!
Labels: ادبیآت رئیس جمهوری