یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Friday, December 14, 2007
کسی پاسخگو هست؟
الان داشتم مطلب اعتراضی جماعت دفتر تحکيم امروزی را خطاب به قديمی​ها می​خواندم. خيالم اندکی راحت شد. چند ماه پيش معترض​شان بودم که تکليف خودشان را با جماعت تندخوی اوليه مشخص نکرده​اند. امروز ديدم قضيه اندکی فرق کرده:

...«به همین دلیل دانشجویان همواره بدون توجه به قدرت و مطامع و تهدیدات آن باید در پی بیان حقوق انسانها باشند. دانشگاه در سالهای ابتدایی انقلاب بهمن ۵۷ و بعد از وقوع انقلاب فرهنگی با فضایی مصنوعی و قدرت ساخته روبرو شد به همین دلیل رفتار دانشجویان و تشکل های آن روز تنها در چارچوب قدرتمداری قابل تصور است».

یزدانی از تسخیر سفارت آمریکا و گروگانگیری به عنوان نقاط ضعف عملکرد تحکیم وحدت نام برد و در این باره گفت: «اعضای امروز دفتر تحکیم وحدت هیچ نسبتی با عملکرد کسانی که سفارت را تسخیر کردند و یا زمینه انقلاب فرهنگی را آماده کردند، ندارند و بر خلاف نظر خانم ابتکار و آقای شکوری راد نه تنها آن دوران را دوران طلایی جنبش دانشجویی نمی دانند بلکه معتقدند دهه ۶۰ سیاه ترین و تاریک ترین زمان در تاریخ دانشگاه از تاسیس تاکنون بوده است. ما امیدواریم روزی بتوان جزییات تسخیر سفارت و نتایج آن در مسائل داخلی و عرصه جهانی را منصفانه و حق مدارانه بررسی کرد تا سره از ناسره مشخص شود». ...

کسانی که هنوز به عملکرد خود در گند زدن به فضای دانشگاه​ها در اوائل دهه شصت افتخار می​کنند، از جمله جماعت بسيار بداخلاق انجمن​های اسلامی آن سال​ها، يادشان رفته به زمين و زمان گير می​دادند و اعصاب هزاران دانشجو را بيخودی خرد کردند و کلی آنتن بازی در آوردند. می گوييد نه؟ از بچه​هايی که از سال ۶۲ تا ۷۲ وارد دانشگاه​ شدند بپرسيد. من ورودی ۶۶ بودم. آن سال تازه وضع اندکی بهتر بود. امروز بعد از ۲۰ سال می توانم راحت​تر قضاوت کنم که در چه فضايی نفس می​کشيديم. هميشه برايم اين سوال وجود دارد که آن جماعت [...] هيچگاه بابت کارهايی که در دانشگاه کرد، پاسخگو بوده؟ کسی گردن کلفتی​های ايشان را مقابل استادان قديمی به ياد دارد؟

چند روز پيش بود که مطلبی خواندم از دکتر شيرزاد. در بابا انقلاب فرهنگی بود. سوال اینجاست. آن کسانی که فاعلان انقلاب فرهنگی بودند کیستند؟ با یکی از دوستان روزنامه​نگار که با خیلی از اینها زمانی دوستی کرده حرف می​زدم. می​گفت حتی اگر اظهار پشیمانی هم بکنند، فقط از سر ظاهرسازی است و هنوز به کارهای آن سال​ها در جمع خودی​های​شان افتخار می​کنند.

Labels:

نوشته شده در 3:31 AM توسط نیک آهنگ Balatarin
|