یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Thursday, December 27, 2007
شکست پرسپوليس

آخ که من چقدر عصبانی شدم. زورم گرفته بود از اين باخت و فقط توجيه می​کردم که خب، اين فقط در جام حذفی بوده است و ربطی به ليگ ندارد.

اما می​شود آن پشت​ها را ديد که حميد استيلی و باندبازی جديد موجود در تيم قرمز پايتخت، دارد فضا را برای نفس کشيدن قطبی تنگ می​کند. قطبی احتمالا خيال می​کند همه به صداقت او هستند. خبر ندارد با چه گرگ​هايی طرف شده.

شکست علی​آبادی

حال کردم! کيف کردم از اين صفايی فراهانی. به خاک ماليدن پوزه جماعت انگار فقط از دست او بر می​آمد. عادل هم خوب کار کرد، و فقط اميدوارم شايعات جديد واقعيت نداشته باشد و مزاحمتی برايش فراهم نکرده باشند. کافی است يک پرونده جديد هم برای اين يکی درست کنند.

قهرمانی نيم فصل با لطف سايپا

آقا اين علی دايی از بقيه بچه​های پرسپوليس قرمزتره! کار سايپا در خراب کردن موقعيت سپاهان يک بود!

مربی تيم ملی

نشد! کاش يک مربی درست و حسابی پيدا می​شد که اذيتش نمی​کردند و مجبور هم نبود بازيکن تحميلی قبول کند. در اين چند سال، هميشه حرف و حديث فراوانی در مورد فوتباليست​های سفارشی تيم ملی شنيده​ايم. در دوران دهداري، می​گفتند چند نفری عملا آنتن تيم هستند. در اواخر دهه پيشين هم هميشه حرف از استاد اسدی بود. به هر روي، آدم فقط بايد دعا کند يک مربی خوب که بتواند از همين توانايی​های نصف و نيمه بچه​های ايرانی بهترين بهره را ببرد به ايران بيايد و چند سال بگذارند کارش را بکند.

Labels:

نوشته شده در 12:42 AM توسط نیک آهنگ Balatarin
|