یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Thursday, January 31, 2008
راه باطل شده
اين ​روزها صحبت از رد صلاحيت​ها و از دست رفتن بخت کانديداهای مردمی برای حصور در انتخابات است.

۴ سال پيش، نمايندگان "مردمی" در مجلس متحصن شدند، و يادم نمی​آيد شنيده يا جایی خوانده باشم که مردم برای حمايت از نمايندگان​شان، جايی تجمع کرده باشند يا برای ديدار از حاميان خود، حتی به مجلس سری زده باشند.

این روزها هم فقط می​خوانیم که گروهی از نمایندگان با سران اصلاحات دیدار داشته​اند، و یا فلان نماینده سابق چنین گفت و چنان.

بحث جذاب برای من این است، که اگر این​ برادران و خواهران نسبتا محترم، نماینده​های بالقوه مردم هستند و مردم به ایشان نیاز دارند، چرا برای حمایت از حق ضایع شده​شان کاری نمی​کنند؟ چرا مردم جمع نمی​شوند دم وزارت کشور، چرا طرفداران نامزدها در همان مساجد خودشان به همان سبک قدیمی نمی​روند اعتراض کنند؟

مساله ساده است. فاصله​ای که میان نماینده​ها با مردم وجود دارد، باعث شده که هیچ وقعی به مجلس نگذارند و فقط گمان کنند که همان رای دادن نهایت مشارک​شان خواهد بود.

نماینده​ها، عملا نماینده مردم نیستند. ساختار غلط موجود، چنین کرده. همیشه سیاسیون می​گویند که مردم باید هزینه بدهند. کاملا منطقی است، اما برای چه کسانی؟ برای این نامزدها؟

حالا می​شود دید چه کسانی شدیدا نگران هستند. اگر مردم نگران بودند، و مجلس برای​شان واقعا اهمیت داشت، می​شد اثرش را دید. به قول حجاریان، وقتی فشاری از پایین صورت نگیرد، چانه​زنی در بالا هم بی​فایده خواهد بود. نه؟

Labels:

نوشته شده در 3:44 AM توسط نیک آهنگ Balatarin
|