نمیتوان به اين زودیها در باره شاخ و شانه کشيدن قايقهای تندرو ايرانی با ناوچههای آمريکايی اظهار نظر کرد، ولی میتوان اميدوار بود که هنوز اتفاق بدی نيافتاده است.
خطر مساله آنجاست که اين قايقها در اختيار نيروهای سپاه است و به گمان من، اين جماعت اگر بخواهند مایههای شهادتطلبی را به رخ آمریکاییها بکشند، همانی خواهد شد که نباید بشود.
صبح وقتی از سر کار رسيدم خانه و سیانان را تماشا میکردم، خبرنگار پنتاگون اين شبکه خبر تقابل تهديد آميز قايقهای ايرانی را با کشتیهای جنگی آمريکايی اعلام کرد.
بیاختيار ياد فيلم
موج مرده حاتمیکيا افتادم. بدترين چيزی که میتوانستی انتظارش را در صبح اول هفته داشته باشي، همين يک خبر بود.
هنوز محل دقيق اين اتفاق را نمی دانم، و اينکه اين نقطه از خليج
فارس در آبهای بينالمللی بوده(ادعای آمريکايیها) يا نه محل ترديد است.
فعلا بايد خدا را شکر کرد که خون از دماغ کسی جاری نشده، وگرنه چنين اتفاقی در اول هفتهای که بوش برای توجيه سياستهای ضد ايرانیاش به منطقه میآيد چندان جذاب نيست.
---
از تذکر دوستان هم ممنونم. یادم رفته بود "فارس" را بنویسم.
Labels: موج مرده