جایتان خالی، داشتم بخشهایی از کتاب ۱۹۸۴ جرج اورول را میخواندم. مردم از خنده بابت شباهتهای ناگزیر جماعت حاکم بر ایران. بابا یک کپیرایتی، حق مولفی...
اصلا گرفتهاند منطق کتاب را در خیلی از جاهای حکومت مفت و مجانی کپی کردهاند، صدایشان هم در نمیآید!
اگر مرحوم اورول زنده بود، باید حتما حاکمان ما را یک گوشمالی درست و حسابی میداد!
آنجای کتاب هم جذاب میشود وقتی شخصیت داستان به غلط کردن میافتد و مورد تایید دستگاه...
Labels: اورول