جای شما خالی، الان در متروی واشینگتن، سه نفر را دیدم که پایشان از پای من بزرگتر بود. خدا بدهد برکت.
این اداره امنیت داخلی یا همان هوملند سکیوریتی، دو ساعت من و خیلیها دیگر را از فرودگاه تورنتو معطل کردند. من درست ده دقیقه مانده بود به پروازم به گیت رسیدم. نمی دانید لذتی که از داشتن پاسپورت ایرانی به دلتان میگذارند چقدر زیاد است.
قرار است به مدت دو روز مهمان یک کنفرانس با شرکت روزنامهنگارانی باشم که یک کمی در مورد ایران رگ فضولیشان گل کرده.
بعدش هم درگیر جلسات سالانه انجمن حقوقی کارتونیستها. دو تا جلسه داریم اساسی و طبق معمول من آدم بده هستم که بر ضد کارتونهای دانمارکی حرف خواهم زد. راستش را بخواهید، احساس میکنم خیلیها دلشان خنک میشود وقتی یک نشریه یا گروه علیه مسلمانها حرفی میزند!
رفیق رفقا را هم میبینیم که کلی باحال است...
Labels: DC