امروز آنقدر هی براندازی کردیم که براندازیمان درد گرفت. این محل کنفرانس خیلی مشکوک است. اصلا خود دیک چنی آمد ببیند ما را چگونه برای بدست آوردن نفت و غیره استخدام کند ولی فرمهایش را نیاورده بود!
خلاصه، ما در پنل اول بودیم، من و مهرزاد بروجردی و جان لیمبرت که ۴۴۴ روز مهمان اصلاحطلبان قبل از اصلاحات در لانه جاسوسی بوده است. مهرزاد سخنرانی محشری در باب تغییرات ساختاری قدرت و آمار تاثیرات اجتماعی آن کرد. من در باب رسانهها و فضای جدید و تعامل روزنامهنگاران غربی با ایران حرف زدم و اندکی هم ترکمان زدم به خبرنگاران
غربی که فقط برای ایرانیها دردسر درست میکنند. مثال احمد باطبی و یکی از بچههای پلی تکنیک را هم زدم که به خاطر گفتگو با رسانههای خارجی یا چاپ عکس بدبخت شدند.
جان لیمبرت هم در باب قدرت در ایران و شباهتهای وضعیت فعلی به روزگار حافظ و تاثیر حکومت فعلی در راندن آدمهای با استعداد به غرب کرد و گفت که آمریکا باید از جمهوریاسلامی رسما تشکر کند!
عصر هم صنم دولتشاهی و امیدمعماریان حرف خواهند زد که احتمالا صنم درباره براندازی زنانه سخنرانی میکند و امید هم در باب وبلاگهای براندازانه!
این سه برانداز آمریکایی هلندی جاسوس و غیره که علنا جاسوسی میکنند!
Labels: کنفرانس ایران ۳۶۰