آقا این جام امسال عجب عجیب و غریب از آب در آمده! من که باز نارنجی خونم زده بالا!
آخر چه کسی باورش میشد فرانسه به این فضاحت به هلند ببازد؟ ایتالیا هم که شانس آورد آن پنالتی را جیجی بوفون گرفت.
امیدوارم امسال یا هلند نتیجه بگیرد یا اسپانیا. اگر هم کرواسی شد، خیرش را ببینی!
امروز یاد فینال ۸۸ افتاده بودم. آن ضربه سر چکشی رود خولیت(گولیت) و شوت زاویه بسته فنباستن به رینات داسایف. آن سال سه بازیکن اصلی هلند، یعنی رایکارد و فنباستن و خولیت بهترین بازیکنان اروپا بودند. دفاعی مثل کومان هم آلبته بعدا به لیگ بهترینها پیوست.
بازی نیمهنهایی هلند و آلمان هم شاهکار بود. هلندیها انتقام شکست ۲ بر ۱ سال ۱۹۷۴ را در همان آلمان گرفتند. رینوس میشل کبیر این بار بدون کرویف موفق شد.
این خط، این هم نشان. اگر هلند بازیها را برد، یک دست لباس کاملا نارنجی میگیرم، در همان آمستردام میپوشم و شونصدتا عکس میاندازم. بعضیهایش هم از خودم.
حالا امیدوارم این روند همینطوری ادامه پیدا کند تا من هم اندکی حال کنم!
Labels: هلند