۱- از نظر من، هر کسی در محدوده مرزی ایران قرار گیرد، ایرانی است. فارغ از قومیت و نژاد.
۲- همه شهروندان ایران باید از حقوق یکسان برابر باشند. هیچ قومی و نژادی بر دیگری برتری ندارد
۳- هر ایرانی، باید در انتخاب مذهب آزاد باشد!
۴- ملاک صلاحیت، قومیت، مذهب، جنسیت و لباس(احتمالا روحانیت!) نیست
۵- آموزش و پرورش در مناطق قومی نباید زبان فارسی را به عنوان تنها زبان به ساکنان تحمیل کند. چرا کتب درسی آذری، کردی، لری و ... نداریم؟
۶- مسوولان ارشد هر استان باید از آن استان باشند! چه معنی میدهد یک سمنانی استاندار اردبیل شود و یک تهرانی مثلا استاندار کردستان؟ مردم باید حق انتخاب مسوولان محلیشان را داشته باشند.
۷- کسانی که به بهانه کسب حقوق قومی، به کشورهای همسایه پناه میبرند و با استفاده از امکانات آنها به کشورهای خواهان جدایی بخشهایی از ایران مهاجرت میکنند و پیام جدایی را به هر زبانی تبلیغ، ایرانی نیستند. همان بهتر که پرچم کشورهای حامی خود را حمل و به تن کنند.
۸- ظرفیت خودمان را زیاد کنیم! یادمان نرود که همه اقوام درون مرزهای ایران بودند که باعث شدند از اینی که هستیم خوارتر نباشیم! مقابل استبداد ایستادند. آذریها، بختیاریها، کردها، لرهای بزرگ و کوچک، سیستانیها، خراسانیها ...ایران، تهران نیست و هست!
حتما ادامه دارد!
---
قابل توجه دوستانی که نیاز به مترجم دارند!
من نگفتم فارس! گفتم ایرانی. لطفا به دستگاه مترجم مجهز شوید.
Labels: قومیت