امروز بعد از سه سال، کار فشرده، به خودم استراحت دادم. نمیشود روزی ۱۳-۱۴ ساعت درگیر باشی و توانت ته نکشد.
یک جاهایی هست که دیگر نمیکشی. این آخریها تعداد مرخصیهای استعلاجیام از حد گذشته بود. در دو ماه گذشته هفتهای دو بار رفتهام پیش "کایروپرکتور"، و هر از گاهی باید بروم برای نوار قلبی و غیره بیمارستان.
چند مدتی استراحت میکنم. میخواهم بروم مثل بچه آدم کتابخانه و کتاب بخوانم، بروم کنار دریاچه عکس بیاندازم، کمی طراحی کنم که بلکه همان ته مانده طراحی که بلد بودم تبخیر نشود.
البته چند مدتی عین الکلیهایی خواهم بود که نوشیدن را رها کردهاند. خیلی سخت است!
Labels: ترک عادت