به همین زودی شد ۲۰ سال! باورم نمیشود.
آن روزی لحظهای که هواپیمای ارباس را زدند، من در ارباسی دیگر راهی شیراز بودم. پرواز ما اندکی طولانیتر شده بود.
وقتی رسیدم شیراز، ماجرا را فهمیدم و مات شدم. باورش سخت بود.
آن روزها میشد فهمید که آمریکاییها فشار را به حدی بالا بردهاند که هر خطایی از سوی ایران، میتوانست بسیار پرهزینه تمام شود. اما مگر مسافران مظلوم یک پرواز تجاری چه گناهی کرده بودند؟
یاد آن آیه سوره تکویر میافتم...
۲۰ سال گذشت و امروز باید منتظر جام زهر بعدی باشیم.
بسیاری معتقدند که سقوط پرواز ۶۵۵، عامل پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شد.
بعد از آن هم چند ماه خونین را از سر گذراندیم.
امروز خوشبختانه هنوز جنگی واقع نشده، خون از دماغ کسی نیامده، اما آمریکا منتظر خطاهای تاکتیکی حاکمان ایران است.
آیا پیش از بروز خطایی دیگر، جام زهر ۵+۱ را خواهند نوشید؟
Labels: ۵+۱