الان در بلژيکم، و اين کيبرد ميزبان رفته روی اعصابم!
اينجا در منطقهای که لب مرز فرانسه است، از اين کوچه میروی آن کوچه، کشور هم عوض میشود...
مردمان، به دو زبان متفاوت حرف میزنند.
ولی همه اينها به کنار، خوردن لوبيا پلو و غذای ايراني، از يادت میبرد که کجايی!
ديروز هم يک سر رفتيم سراغ بناهای يادبود جنگ جهانی اول.
Labels: Belgium