یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Wednesday, August 06, 2008
تجربه جالب
گفتگو با ابوالحسن بنی​صدر برايم خيلی جذاب بود. بنی صدر سال​ها از طرف جماعت حاکم متهم به خيانت بود و تا همين چند ماه پيش، کسی جرات نداشت خلافش را بگويد. وقتی بعضی سران سابق سپاه چنين کردند، صدای بعضی​ها درآمد.

کلاس پنجم ابتدايی که بودم، در نورآباد ممسني، اگر طرفدار بنی​صدر نمی​بودي، شايد کتک هم می​خوردی. دموکراسی آنجا چنين بود. من از تهران آمده بودم و از بس نشرياتی مثل "آهنگر" خوانده بودم، از بنی​صدر خوشم نمی​آمد.

جنگ که شد، احترامم برایش بيشتر شد.

خوب يادم می​آيد ماجرای اسفند ۵۹ که چماقداران به تجمع مردم و سخنرانی بنی​صدر حمله کردند. شب تلويزيون ماجرا را نشان می​داد و گمانم موسوی اردبيلی بعدا آمد و به بنی​صدر بد و بيراه گفت.

هاشمی رفسنجانی و بهشتی و توابع ايشان حمله به بنی​صدر را شدت بخشيدند. برکناری توطئه​آمیز بنی​صدر اولین اتحاد گروهی از روحانیون حکومتی بود برای غصب کامل قدرت. این گروه از اختلاف میان رجایی و بنی​صدر نهایت استفاده را کردند.

...

پریروز همه اين خاطره​ها بعد از گفتگو با بنی​صدر جلوی چشمانم رژه می رفت.

Labels:

نوشته شده در 4:47 AM توسط نیک آهنگ Balatarin
|