یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Sunday, August 10, 2008
بی​اعتباری مفرط
وقتی وزيري، که متهم به جعل سند و حيف و ميل ميلياردها تومان در هنگام معاونتش در صدا و سيما بوده، مدرکی جعلی ارائه می​کند، و مجلسش بدون چون و چرا به اين آدم رای اعتماد می دهد، احتمالا نمی​توان نام مجلس را "مجلس امام زمان" ناميد.

اصولا از زمان جناب "جعفر کذاب" جعل عنوان و سمت و سخن پيشينيان بسيار امر شايعی بوده است. اتفاقا جعفر کذاب از خانه ائمه هم بود.

اگر مدرک و گفته​های کردان دروغی باشد، و حاکميت و دولت کاری به اين بی​اعتباری نداشته باشد، خواه ناخواه اعتباری برای خود نمی​تواند قائل باشد. پس با خيال راحت می​توان گفت که دولتی که پشت جعليات می​ايستد، نمی​تواند جعلی نباشد. حاميان اين دولت هم نمی​توانند جعلی نباشند، و احتمالا خانه از پايبست جعلی است!

برای يک ايراني، سخت است بفهمد چه چيزهايی که از اول عمرش به او گفته شده جعلی نيست؟ اصولگرايی​مان جعلی است، اصلاح​طلبی​مان جعلی است، انرژی هسته​ایمان جعلی است...

راستی! ما خودمان جعلی نيستيم؟

Labels: