دردم گرفته. درست ده سال پس از حماسه ملبورن، ده سال بعد از گل تاريخی خداداد به استراليا، نابغه فوتبال ايران در کسوت مربی تيم مشهدي، میزند توی گوش خبرنگار و بازداشت میشود.
گيرم خبرنگار سوال احمقانه و توهينآميزی کرده. چرا بايد خداداد مهاری روی اعصابش نداشته باشد؟
يادم به کتاب علی رضاقلی افتاد، ام انگار موضوع چيز ديگری است...
امشب عجيب ياد آن نيمه دوم طوفانی افتاده بودم. ياد خيابانهای تهران که بند آمده بود...بايد خودم را به استوديو میرساندم در پاسداران، فيلمبرداری سری "قاصدک" بود. سه ساعت طول کشيد از تجريش تا بوستان هستم...
خداداد، خداداد و خداداد...
---
ده سال گذشت...قهرمان آنروز، امروز "ضد قهرمان" است.
Labels: خداداد