یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Saturday, March 28, 2009
یک مطلب خوب
یکی از دغدغه‌های تعداد محدودی از اهالی رسانه، تحقیق در باره کاندیداهایی است که گروهی دیگر فقط تبلیغشان می‌کنند.

بابک داد مطلب جالبی در این باب نوشته:



«پرسش» بجاي «متن»: سئوالي كه اين روزها زياد پرسيده مي شود اين است كه «خب! حالا به چه كسي رأي بديم؟» و سئوال مهمتري كه بلافاصله قد مي كشد و خودي نشان ميدهد اين است كه:«ما كه اينها را درست نمي شناسيم!» در مورد مهندس موسوي يك «خاطره دور در فضايي از مه و غبار بيست ساله» در ذهن پدران ما هست كه سخت مي شود با «امروز» تطبيق اش داد.خود ايشان هم ظاهرا" بنايي بر «حرف زدن» ندارند و ترجيح ميدهند بجاي تبليغات(كه واجب است) مغازه داران نام او را با دستخط ساده بنويسند و پشت شيشه مغازه ها بچسبانند! اين مقدارهم؛ عطش دانستن نسل جوان را اقناع نخواهد كرد.

آقاي كروبي هم از آخرين باري كه در بنياد شهيد «منصب اجرايي» داشته اند،حدود بيست سالي ميگذرد. حال مردمي كه خواهان «تغيير سازنده» هستند،معصومانه مي گويند:«واقعا" نه مي توانيم آنها را دربست رد كنيم،نه مي توانيم دربست قبولشان كنيم!قبل از هر چيز، بايد اينها را بشناسيم!» بعد سئوال بزرگتر ظاهر مي شود.يك معلم،يا دانشجو سئوال ميكند:«چطور ميتوانيم به سوابق،مواضع،سخنان و اطلاعات مستندي از نامزدهاي رياست جمهوري دسترسي داشته باشيم؟گوگل و ويكيپديا اطلاعات محدودي دارند كه بيست سال قبل را به سختي پوشش مي دهند.» چه بايد كرد؟

Labels:

نوشته شده در 6:44 PM توسط نیک آهنگ Balatarin
|