امروز ظهر رفته بودم بیرون ناهار بگیرم، دیدم یک زن کارتونخواب، دارد بلند بلند با خودش، یا به عبارتی با یک آدم خیالی گپ میزد...
یک آن یاد خودم و بقیه وبلاگنویسها افتادم...
گاهی وقتها عین دیوانههایی هستیم که داریم همینطوری حرف میزنیم...
لطفا عاقل باشیم!!!
Labels: پراکندهنویسی