یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Sunday, March 29, 2009
قدم خیر
راستش ننشستم خانه که ببینم نتیجه بازی چه می‌شود. دوست خوبم مرتضی خبر می‌داد از گل‌ زده و گل‌های خورده.

البته تعجب نکردم از نتیجه بازی، گرچه این بار پیشبینی‌ام غلط از آب درآمد و ایران باخت. 

اما چیزی که واقعا حال کردم، دماغ سوختگی بعضی‌ها بود که نیاز به توضیح اضافه نبود چرا سر از ورزشگاه آزادی در آوردند.

اصلا انرژی منفی این محمود هاله دیگر نیاز به اثبات ندارد!

اما خراب‌تر از آن وضعیت علی دایی است. امیدوارم نتیجه کارهایش منجر به «خاله» شدنش نشود!

البته ترکیب جالبی می‌شود: «محمود هاله، و علی خاله». البته با حفظ احترام برای همه خاله‌های عزیز که صد شرف به «دایی»دارند!

---

وقتی در فوتبال گند می‌زنیم، مربی یا فدراسیون ترکیبشان به هم می‌خورد. اما وقتی جماعت در سیاست گند زده‌اند ...

Labels: