از جوانان هوادار کاندیداها انتظاری جز هواداری نیست. احتمالا چیزی از گذشتهها نمیدانند.
اما شناخت از نزدیک برخی از هواداران پا به سن گذشته کچل و نیمه کچل و یا احیانا مو جوگندمی جماعت، مرا به این فکر وا میدارد که اینان چه نفعی در مسکوت گذاشتن پروندههای قدیمی شخصیتهای سیاسی و مدیران دهههای ۶۰ و ۷۰ دارند؟
به نظرم بیش از آنکه کاندیدای محبوب این جماعت را بشناسیم، خودشان را اندکی واکاوی کنیم بهتر است. اگر این جماعت تهشان باد ندهد، احتمالا می شود به انتخابشان اندکی اعتنا کرد. مخالفید؟
Labels: انتخابات