یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Saturday, May 02, 2009
پرسش‌هایی از میرحسین و شرکا
در روزهای اخیر در گفتگوهایی با دوستانم از گروه‌های مختلف ملی مذهبی گرفته تا دانشجویی، به نکته جالبی برخورد کرده‌ام. عدم تمایل میرحسین به گفتگوی واضح و شفاف. 

از سوی دیگر کروبی با ارسال ایمیل‌هایی به روزنامه نگاران و منتقدین شناخته شده، از آنها نظرخواسته. یک جور ارتباطگیری دوسویه.

گرچه هیچکدام کاندیدای من نیستند، اما روش کروبی را هوشمندانه‌تر یافته‌ام. استفداه از مشاوران باهوش‌تر شاید یکی از علایم مشخص نگاه این طرف نسبت به دیگری و دیگران باشد.

---

هنوز دوست دارم بشنوم که آیا میرحسین، سیاست‌های خشونت‌بار همراهانش از سطح کابینه گرفته تا مدیران وزارت‌خانه‌ها در دهه شصت را به رسمیت می شناسد و یا به عنوان یکی از مهم‌ترین مسوولان آن دوران، اشتباهات را تقبیح می کند یا نه؟

دوست دارم بشنوم نظر میرحسین در مورد اعدام‌ها چیست؟ دوست دارم بدانم میرحسین در مورد اعدام‌های اخیر کسانی که در نوجوانی مرتب قتلی شده‌اند چگونه می‌اندیشد؟ 

---

بعضی از دوستان و خوانندگان وبلاگ معترضند که من انتظاری زیاد از موسوی دارم. فکر می کنم ایجاد انتظار از مدعیان بهتر از قایم کردن کارهای گذشته شان به قصد بردن نفعی کوتاه مدت باشد. روزنامه‌نگار که تبلیغاتچی و ممد بوقی نیست. روزنامه‌نگار کارش پرسیدن از کسانی است که "مسوولیت" دارند و باید پاسخ‌های زیادی بدهند. هشت سال زمان کمی نیست، و بیست سال سکوت نیز همچنین. کسانی که می‌خواهند ذهن مردم را از آن پرسش‌ها و این سکوت دور کنند، حتما دلایل موجهی دارند...

Labels:

نوشته شده در 8:04 PM توسط نیک آهنگ Balatarin
|