یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Friday, May 08, 2009
سوتفاهم دوستان و سوهاضمه بنده
۱- من به هیچ عنوان طرفدار رای دادن یا تحریم انتخابات نیستم. خودتان را بیش از این اذیت نکنید

۲- اگر می‌خواستم خفه‌خون بگیرم که الان هم وضع اقتصادی ام بهتر بود، به ریش بقیه هم می‌خندیدم. بیخودی هم این همه خودم را آواره و خانواده ام را مچل خودم نمی کردم.

۳- وقتی در ایران هستی، می دانی مرزهایت چیست. پرنده‌ای در قفس. اما وقتی خارج از قفسی نباید پرواز کنی؟ چه‌ حرف‌ها! می‌گویند چون در ایران نمی‌توانستی راحت حرف بزنی، الان هم حرف نزن! به این می‌گویند مردمسالاری "قینی". جسارت مرا ببخشید. اما همزبانان لر می‌دانند دارم چه می‌گویم.

۴- این یک وبلاگ است با حدود ۳۶۰۰ مشترک فیدبرنر، اندکی مشترک جور دیگر و حدود ۲۰۰۰ خواننده ثابت دیگر. یعنی در مجموع بگیر ۶۰۰۰ نفر. وقتی هم تصادفا به این وبلاگ لینک می‌دهند کمی بیشتر مهمانش می‌شوند. اما این وبلاگ چگونه می‌تواند مانع موفقیت دکتر معین و احتمالا الباقی در گذشته و آینده باشد، خیلی حرف جالبی است!

۵- من همیشه خدا گفته‌ام که روشنفکر نیستم. مدعیان روشنفکری را سال‌ها شناخته ام و دیده‌ام. از طراح مدعی روشنفکری‌اش بگیر تا نویسنده و محقق و غیره. ما نیستیم! محض رضای کدا وقتی از دست من عصبانی می شوید من را روشنفکر خطاب نکنید. حیف شماست!

۶- همین چند روز دیگر ۶۰۰۰مین پست وبلاگ را باید هوا کنم. به امید خدا. مزخرف زیاد نوشته ام، خیلی‌ها را آزرده‌ام، امید خیلی‌ها را نا‌امید کرده‌ام، اما دلم خواسته خودم باشم. گاهی وقت‌ها هنگام وبلاگ‌نویسی خودم نبوده‌ام. یعنی رفته ام در قالب یک موجود دیگر. داغ کرده‌ام، دعوا راه‌ انداخته ام و الی ماشا‌الله. لطفا مرا ببخشید.

۷- هر کسی به اندازه خودش پاسخگو است. به اندازه مسوولیتش. وقتی داغ می کنید و فحش و بد و بیراه می نویسید و من البته منتشر نمی‌کنم، بدانید که یک کمی تند رفته‌اید.

۸- برخلاف توهم بعضی از دوستان، من خواهان بازگشت به ایران هستم. اما نه بازگشتی که با آدم‌فروشی ویا تملق سیاسیون و ... همراه باشد. فکر نکنید دلم تنگ نشده. شده، بد جوری هم شده. اما اگر می‌خواستم زیر بار خیلی از چیزها بروم، امروز اینجا نبودم.  

۹- اینکه مثل خیلی‌ها مسحور نی نوازنده‌گان سیاسی نمی شوم، دلیلی ندارد جز اینکه جو زدگی سیاسی را دوست ندارم. بشدت هم به فرکانس فریبنده دوستان عزیزم حساسم. گوشم را می‌زند.

۱۰- درک می‌کنم که خیلی از دوستان به حداقل‌ها راضی‌ هستند. شاید نماد عملگرایی‌شان باشد، اما لطفا تلاش نکنید من را به راه خودتان بکشانید. نه اینکه حد من بالا باشد. نه! اما این حداقل‌هایی که مد نظر دوستان است، گاهی از صفر هم کمترند. انصاف داشته باشید!

ادامه دارد

Labels:

نوشته شده در 7:30 PM توسط نیک آهنگ Balatarin
|