الان
شوکه شدم.
محمد سپهر، یکی از بچههای خوب زمین شناسی آن سالها که سال بالایی ما محسوب میشد ولی در درسهای زیادی با او همکلاس بودم، سکته کرد و جان به جانآفرین تسلیم...
سپهر یکی از معدود بچههای دانشکده بود که ناسزا و بدگویی در فرهنگ لغاتش وجود نداشت. آرام بود و متین.
"ممد" برعکس خیلیههی ما تنبل بازی در نیاورد و درسش را ادامه داد و دکترای زمینشناسی ساختمانی را از انگلستان گرفت و بعد از بازگشت به شرکت ملی نفت ایران پیوست.
برای خانواده محمد سپهر آرزوی صبر میکنم. همینطور برای دوستان خوب شصت و پنجی زمین شناسی تهران که دوستی خوب را از دست دادند.
روحش شاد
Labels: محمد سپهر