یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Tuesday, May 26, 2009
مطلبی از مهدی جامی
شاید زمانی برسد که کسی از میان این دستهای آلوده برخیزد و بگوید ما برای جفاهایی که به مردم ایران روا داشتیم شرمنده ایم 
--------
روی خط بالا کلیک کنید، و کل مطلب را بخوانید. گرچه عنوان مطلب چیز دیگری است و محتوایش نیز، اما این یک خط را دیدم در بالاترین گزیده بودند از مطلب، که شاید شاه‌بیتش باشد.

این آرزوی من است، که «جفاکاران» تقاضای بخشش کنند، و مردم هم ببخشند.

اما تا وقتی «جفاکاران» صورت مساله را پاک کرده‌اند و مانع آشکار شدن واقعیت‌ها و حقایق می‌شوند، سزاوار بزرگواری نیستند.

جماعت به مردم بدهکارند، حالا با طلبکار رای مردم هم هستند و انتظار دائمی‌شان هر چهار سال یک بار، تابعیت است.

من مخالف تابعیت نیستم، مخالف رای دادن و یا حتی تحریم نیستم. مخالف خود را به آن راه زدنم. کسانی که احساس مسوولیت می‌کنند، حتما احساس می کنند که چه با رای دادن به هر کسی، یا با رای ندادن اثرشان را باید بگذارند.

کسانی که برای تبلیغ کاندیدایی، واقعیت‌هایی را که می‌دانند با مصلحت سنجی‌های مقطعی پنهان می‌کنند تا جوان‌ترها ندانند دنیا دست که بوده، شاید از جماعت سیاسی «جفاکار»، جفاکارتر باشند.

ما ایرانی‌ها به جفا عادت کرده‌ایم؟

Labels:

نوشته شده در 1:22 AM توسط نیک آهنگ Balatarin
|