به سلامتی ۶ سال از مملکتم دور ماندهام. دلم هم شدیدا تنگ شده، اما مثل مرحوم هخا یا دوستان سابق سر به هوا مدعی بازگشت تا چند ماه دیگر نیستم!
روزی که در مهرآباد داشتم آخرین لحظاتم در تهران را لمس میکردم، میدیدم که روزی روزگاری جماعت عقدهای حاکم شوند و کسی نتواند آنها را بر خر خودشان هم بنشاند.
چهار سال پیش گوشهای از
گفتگوهایم در فرودگاه را نوشتم. امروز هم بدم نیامد دوباره مرورشان کنم.
آن روز پیشبینی کردم که اصلاحطلبان انتخابات مجلس و بعد از آن هر چه هست را به گروه متکی بر سپاه و بسیج خواهد باخت و فضا به سمت پادگانی شدن پیش خواهد رفت.
امروز ۶ سال گذشته، و همان پیشبینیها را دوباره مرور میکنم...
Labels: ۶ سال