- پدر و مادرم در تهران نیستند
- آمار و ارقام تقریبی هستند و بر اساس مشترکان فید، گوگلآنالیتیکس، ارسال مطالب از طریق ایمیل، خوانده شدن در وبلاگهای دیگر و ... هستند
- برنامههای من در رادیو زمانه بین ۶-۱۰ دقیقه هستند، نه ۱۰ دقیقه
- تعداد کارتونهایم در پرونده ۱۶۸ تا بود، نه ۴۸، و مرتضوی این خبر مسرت بخش را داد، نه پلیس!
- ...
----
اما گزارشگر روزنامه عملا چند برابر متن منتشر شده مطلب نوشت و خیلی قشنگ در فضای محدود روزنامه خلاصهاش کرد. گفتن یک داستان با جزئیات زیاد آنقدرها هم راحت نیست.
اولین بار خبرنگار تورنتو ستار ۹ سال و نیم پیش به خانهام در چیذر آمد و حس کردم نداشتن توالت فرنگی چه دردسری برای مهمانان خارجی درست میکند!
آن روزها درگیر ماجرای 'استاد تمساح' بودم و همهاش خدا خدا میکردم وقتی خبرنگاران میآیند، مشکل مزاجی نداشته باشند! به خاطر همین موضوع، با وجود اینکه میخواستند به خانهام بیایند، ترجیح میدادم در محلهای کارم با من گفتگو کنند. عذاب وجدان هرچه کمتر، بهتر!
به قول رفیقی، عقده خود کم توالت فرنگی بینی پیدا کرده بودم!!!
----
خلاصه الان است که یک ایمیل بگیرم که هی! پدرت تمام زحمتش را کشید که از تهران برود، آنوقت اینجا نوشته در تهران ساکن است...پدر، مادر! من بی تقصیرم!
Labels: Toronto Star