الان داشتم با رفیقی دوست داشتنی در باره قاعده بازی مزخرف انتخابات گپ میزدم...کلی خندهام گرفت.
همیشه تو را به فضایی اضطراری میبرند تا از ترس هم که شده تصمیمی بگیری که خیال هم بکنی برای خودت گرفتهای، نه اینکه بخشی از حاکمیت را از این طرف بستانی و تحویل بخشی دیگری بدهی.
اینجا هیچکس غیر خودی نیست، اما بعضیها خودیترند.
میر حسین عملا با نامهای که برای رهبری نوشت، نشان داد که میداند چقدر حکم حکومتی که در دهه شصت بارها از آن بهره جست، اینجا هم به دردش خواهد خورد.
احساس من این است که میرحسین میخواهد نشان دهد که سو تفاهمهای قدیمی را باید درز گرفت و میتواند مجددا امین رهبر باشد.
---
دیشب، چند دقیقه آخر مناظره و عدم تنظیم وقت کروبی عملا برای شیخ امتیازی نیاورد. اما مطرح شدن مسائلی در این بحث شاید بتواند به مخالفان احمدینژاد در قوه قضاییه امکانی برای تسویه حساب بدهد، البته اگر مقامات معظم وشرکا اجازت فرمایند.
گرچه کروبی در حمله به احمدینژاد در بسیاری موارد از موسوی جلوتر بود، اما موسوی این بخت را داشت که دقایق آخر مناظره در اختیار حریفش نبود.
فکر میکنم کروبی فرصت خراب کردن خانه روی سر احمدینژاد را از دست داده باشد، اما باید دید رضایی چه کار خواهد کرد. هر چه باشد رضایی و محمود به هم نزدیکترند، اما رضایی نمیتواند ببیند که فرمانده کممقدار زمان جنگ از خودش بالاتر است.
---
این بازی انتخابات اگر این هفته به پایان برسد خیلی حیف است! دل آدم بدجوری تنگ میشود برای فضای این روزها! اگر برود مرحله دوم کلی حال میکنیمها!
Labels: انتخابات