امروز رفته بودم دانشگاه تورنتو و شاهد پنلی جالب بودم، اولش آشنایی با دیدگاههای حسن زرهی، سردبیر شهروند در باب انتخابات بود و بعدش هم سوال و جواب با عباس عبدی و دکتر رمضانزاده از طریق تلفن. کار جالبی بود و علیرضا نامور حقیقی هم الحق جلسه را خوب اداره کرد.
بعدش هم رفتم نمایشگاه لباس نیما بهنود. این اولین بار که بخت با من یار شد تا نیما را ببینم. کارهایش را دوست داشتم و دوست دارم، و دلم میخواست از نزدیک این طراح مد موفق ایرانی را ببینم.
نمایشگاه باحالی بود، جای شما خالی!
بعد هم چند نفر از دوستان قدیم و دوستانشان را دیدم که آن هم شانس برزگ امروز من بود.
اما وقتی در ستارباکس نشسته بودم تا کارتونهای روزآنلاین را ایمیل کنم، چند دقیقهای از مناظره را دانلود کردم.
در دانشگاه یکی که مناظره را دیده بود، گفت که کروبی افتضاح کرده. دوست داشتم یکی پوز محمود کله را بزند. اما این یکی هم که زیرش زایید...
اما وقتی در خانه نشستیم و از اول تا آخرش را دیدیم، دیدم که آشیخ خوب یکی به دو کرده، اما عدم مدیریت زمانی کار دستش داد!
نامرتب بودن کاغذها و بینظم بودن کروبی نقطه ضعف بدی بود. کار به این ندارم که صدا و سیما هم نامردی کرد و حتی تصویر پرینت کروبی را واضح نشان نداد (در مورد خلیج عربی) اما، رئیس اسبق مجلس که دم از آشنایی با آمار و ارقام میزند بسیاربیانضباط نشان داد.
تاکتیک احمدینژاد فرار از پاسخگویی بود، اما اینکه کروبی را مجبور کرد در موضع دفاعی قرار بگیرد به نفع شیخ نشد که نشد.
مناظره امشب چند نقطه مثبت داشت، از جمله مطرح شدن نام "زهرا بنییعقوب"، شهرام جزایری، عنوان شدن پرونده اردبیل پرونده شهرداری، ماجرای بازداشتگاه بنیاد شهید و ...
بعضی ناراحتند که از عیان شدن این مسائل، نظام ضربه میبیند. اگر با آشکار شدن پنهانکاریها و دزدیها و حقکشی سیستمی ضربه ببیند، به نفع مردم است یا به ضرر مردم؟
بر من خرده می گیرند که چرا انتظارم از ملت بالاست و حتما آدم معصوم میطلبم. جان من! من میگویم طرف پاسخگو اگر باشد، کار به امروز و این افشاگریها نمیکشد. اگر کروبی خیلی واضح می آمد و در باره شهرام جزایری موضعگیری میکرد و از "امام" مایه نمیگذاشت، امشب هم احمدینژاد فرصت حمله نمییافت.
همه بحث من سر این است که سلامت و پاسخگویی ضررش برای مردم کمتر است. میرحسین سالم است، اما اهل منولوگ و غیر پاسخگو. میرحسین فقط پاسخگوی "امام" بوده، نه مردم. این چه وضعش است که میخواهند در همیشه به همان پاشنه بچرخد؟
کروبی می گوید مجوز از "امام" داشته. که چی؟
---
دفاعیات احمدینژاد از برنامههای سیاست خارجیاش افتضاحتر از ین نمیشد. کاش عکس چاوز و صدام را همه جا بزرگ کنند...
حالگیری از کروبی بابت میزان کارشناسی اش یا وابستگی به کارشناسان دیگر، متلکی بود که باید درست دفاع میشد.
کروبی در مجموع کروبی بود، اما میشد از این فرصت بهتر استفاده کرد، که نکرد.
---
از چیزهایی که خوشم آمد، بحث در باره ارتباط ارگانیک احمدینژاد با مصباح یزدی و جنتی و صفاریان (صفار هرندی) و غیره بود.
اما آخر وقتی معیارحقانیت، خط امام است، آدم دردش میگیرد! کجای خط امام به حق بود که هنوز هم معیارسنجش درستی و نادرستی است؟
همین بازیها بوده که مملکت را به منجلاب امروی کشانده. موسوی که همه ذهنش مادههای هشتگانه "امام" است، کروبی هم حال میکند با نمایندگیهایش از "امام".
---
به هر روی، کروبی نشان داد که میتواند حرفهایش را بزند، اما منظرهگر خوبی نیست!
Labels: انتخابات،مناظره