این چند روز اصلا نرسیدهام کامنتها را نگاه کنم و منتشر...کلی کار داشتهام و برای گفتگو هم این طفر و آن طرف رفته ام. سختترین کار دنیا هم کشیدن کارتون وسط خیابان است و ارسال به موقع آن.
تقریبا نصف کسانی را که میخواستم ببینم نتوانستم ببینم، این البته از فشرده بودن برنامهها است و تا حدی هم عدم آشنایی با وضع ترافیک واشنگتن دیسی.
فردا پس فردا جند تا از عکسها را میگذارم تا با هم بخندیم.
شدیدا هم نگران برخوردهای امروز در ایران هستم...
خدا بخیر بگذراند!
Labels: ۱۸ تیر ما