یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Thursday, July 30, 2009
تسلیت به بابک داد عزیز
راستش خیلی سخت بود در باره مرگ بنویسم.

مرحوم سیف‌الله داد را نخستین بار بعد از ۲ خرداد ۷۶ دیدم، وقتی همراه اعضای تبلیغات ستاد خاتمی به همشهری آمدند و شامی خوردیم. اگر اشتباه نکنم، احمد رضا درویش و شادمهر راستین و ژیلا بنی‌یعقوب هم بودند. کلی خندیدیم.

بعدش یک روز وقتی رفته بودم ساندویچی یکتا، دیدم همراه یکی از بچه‌هایش آمده آنجا...

وقتی معاون سینمایی بود، بارها کاریکاتورش را کشیدم، اما دیگر هیچگاه ندیدمش.

من هر چه از او دیدم احترام بود و نیکویی.

رفتن این مرد نیکوسرشت را به خانواده‌اش و بخصوص بابک داد عزیز که باید همچنان در خفا بماند از دست اهریمنان، تسلیت می‌گویم.

Labels: