وقتی میگویم از سخن موسوی پشتم لرزید، به خاطر خاطرات بد گذشته بود. بر عکس تعداد زیادی از شما که اول انقلاب به دنیا نیامده بودید، هر شب با دقت به اسامی اعدام شدگان توجه میکردم.
من هم دوست دارم موسوی یا هر کس دیگری که به قدرت برسد، روش ماندلا را به کار ببندد. مجازات و دادگاهی کردن مجرمین، بدون انتقامگیری.
من گفتم و باز هم تاکید میکنم که خون ندا و همهٔ مظلومین باید گردن جانیان را بگیرد، اما با نگاه انقلابی خونریز که خیلی از همین مسولین فعلی و سابق کشور محصول آن هستند، نمیتوان امیدوار بود که خونریزی پایان یابد.
من هم خواهان مجازات جانیان هستم، اما کشتن چیزی را حل نمی کند!
مجازات با انتقام فرق میکند! وقتی خلخالی اول انقاب به جای بسم الله الرحمن الرحیم میگفت بسم الله المنتقم، می فهمیدی که نگاه این جماعت انتقامی است.
تا وقتی رهبران جنبش سبز، خط قرمزی به نام "امام" دارند، و "خط امام" همچنان مورد وثوق است، بهتر است خوشبینی را در حد معقول نگاه داریم.
خط امام بدون خشونت باید تبیین شود.
-----
متاسفانه بخشی از دوستان همان منطق خاموشگر و سرکوبگر را در کلام خود انتخاب می کنند که این رژیم سال هاست به کار برده.
مبارزهٔ بدون خشونت، گفتمان بدون خشونت و حذف میطلبد
Labels: مجازات بدون انتقامگیری