الآن کج خوابیده ام و تایپ می کنم. پس بی خیال نیم فاصله ها.
دکتر یک مشت قرص سرگیجه آور و درد کش! داده، که باید مراقب باشم بلایی سر خودم نیاورد! درد پیشکش!
آنقدر هم کار دارم که حد ندارد، ولی واقعا نمی شود کج کج نشست و کارتون کشید!
خلاصه درود به شرف تکنولوژی که می شود بدون وصل کردن سیم های جور واجور، کج روی دنده چپ خوابید و تایپید!!!
درد کمر هم به لطف باری تعالی کم و زیاد می شود...
Labels: کمردرد