ما حاکمان ابلهی داریم. وقتی مردم می گویند استقلال، آزادی، جمهوری ایرانی، متهم به براندازی میشوند. براندازی هم حتما محاربه است و محاربه هم حکمش معلوم.
استقلال که رسما نداریم. هرچه روسها گفتند، باید مثل بچههای خوب گوش کنیم. آزادی که خدا بیامرزدش. جمهوریت هم که زیر سوال رفته، فقط مانده اسلام که قربانش بروم، از نظر آقایان شده زیرشاخه ولایت فقیه.
شکر خدا، دروغ گفتن، خبرچینی، تجاوز، زیرآبزنی، مکر، بیعدالتی جزو ساختار رفتاری جماعت شده. اگر اینها از نظر ایشان "اسلامی" است، خب مبارکشان باشد.
امام جمعه تهران دیروز چنان تفسیر کرده که هر کس "جمهوری اسلامی" نخواهد، عملا مقابل اسلام قرار گرفته. رئیس کل ستاد مشترک نیروهای مسلح هم گفته "جمهوری ایرانی" نماد براندازی است.
علی لاریجانی هم نسبت به شعارهای روز قدس معترض شده...
انگار طائب از طریق بیت، جزوهای به همه حضرات داده که آنها هم طوطیوار متنش را تکرار کنند.
به هر حال، پیشاپیش ورود اکثریت مردم ایران که حالشان از جمهوری اسلامی به هم خورده را به عرصه براندازی تبریک میگویم...
برانداز لیلی...دوست دارم خیلی
Labels: براندازی