امشب که کارتونی کشیدم از شجریان، به مذاق دوستان زیادی خوش نیامد. البته گمان میکردم که فشاری که بر استاد موسیقی ایرانی آمده را نشان دادهام.
اما مساله جالب برای من این بود که میزان حساسیت نسبت به "مراجع" هر گروهی چقدر زیاد است. من قبلا حساسیت در مورد شجریان را تجربه کرده بودم، وقتی از اجرای زمستان سال ۱۳۸۳ در تورنتو خوشم نیامد و نوشتم. بعدا چند نفر گفتند که گروه هماهنگ نبوده، اما تو نباید حرفی میزدی! یعنی حرف ساده من در وبلاگ، اهانت به این "مرجع" محسوب شد. آن مطلب نزدیک به ۱۵۰ کامنت در یک شب (در سیستم قبلی کامنتدونی) گرفت که بعدا محو شد.
نکته متفاوت در مورد طرح امشب این بود که من سعی کردم آنچه بر استاد رفته را نشان دهم، اما ایمیلهایی که گرفتم شاهکار بود!
من حتی اگر هم بدسلیقهگی کرده باشم، حتی اگر طرفدار شجریان هم باشم، از دیدی طرفدارانه او را نخواهم کشید، چون تاثیری نخواهد داشت. البته طرفداران استاد از همین حالا چیزهایی نثارم کردهاند که نشان میدهد کار تاثیر دیگری داشته!
به هر حال، برای کسانی که درک نمیکنند کشیدن مرجع هر گروهی، بویژه مذهبی چقدر حساس است، همین یک مورد را ببینند! تازه تفسیرهای کار را باید یکی یکی خواند!
Labels: مشکلات کارتون مراجع