یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانههای مشابه، حرام است
Wednesday, December 16, 2009
۱۲ سال، عین توی فیلم‌ها
نیک آهنگ و ریاست مربوطه، ۱۲ سال پیش
امسال می‌خواستم کار جدیدی بکنم. سالگرد عروسی‌مان است...هر سال کارت عروسی را می‌گذارم، و فقط به هیکل گنده شده خودم نگاه می‌کنم و تاسف می‌خورم!
ولی خدایی‌اش اگر می‌خواستم الان در ۴۰ سالگی کاریکاتور خودم را بکشم چه می‌کردم؟ آخ از آن شکم...
الان یادم می‌آید به آن گل کلم گنده که گذاشته بودم جلوی ماشین...بله! رفیقم مهان لطف کرد و با دوست دیگرم ایرج رفتند دنبال کارهای گل و میوه و البته درست کردن گل ماشین! حیف پیازچه و سبزی خوردن به اندازه کافی نبود، وگرنه همه‌ُ گل‌های ماشین عروس را می‌توانستی با نان و پنیر بخوری!
آن شب باران ملایمی می‌آمد...
آخ از تراشیدن ریش روز عروسی بگویم! این رفیق دیگرمان که سلمانی داشت، گمانم کند‌ترین تیغش را نگه داشته بود برای صورت من...کلی خون آمد...آنقدر پودر زد به سر و صورتم که جای خرابکاری‌هایش را بپوشاند! رفتیم بعدش دنبال عروس خانم...خانه دوست دیگری بود که در خانه آرایشگاه داشت...
یک هیجانی داشتم که نگو...عروس را که دیدم... هه هه ...به موهای خودم و پودری که روی صورت داشتم خندیدم!
نکته جالب اینکه راننده داشتیم! من رانندگی نمی‌کنم، در نتیجه حتی در روز عروسی‌ام هم اصراری نداشتم چنین کنم! به این می‌گویند اوج تنبلی!
رفیق عزیزمان حسین هم فیلم‌برداری می‌کرد، گمانم آنقدر از ماشین خارج شده بود که آرنجش به کف بزرگراه مدرس ساییده می‌شد...
وقتی رسیدیم خانه مادرزن‌جان، دیدن فامیل و پدر و مادر و الباقی اندکی از اضطراب‌مان را کم کرد...عقد نمایشی آغاز شد...آخر ما که یک سال و خرده‌ای بود که عقد بودیم...خدایش بیامرزاد، یکی از فامیل‌های پدری به این عقد دوربینی می‌گفت عقد پلاستیکی...
دردناک ترین جا، وقتی بود که کنار سفره نشسته باشی و یکی یکی بیایند و برای شما هدیه بیاورند...یکی هم اعلام کند...چرا زحمی کشیدی؟ چرا بیشتر ندادی...یه بنز خاور ندادی...
عمه داماد...خاله عروس...پسر عمه مادربزرگ دایی کوچیکه داماد،،،دخترخاله پسر عموی دایی عروس...
...
باشگاه سرجایش...اما نمی‌دانید چقدر آن مهمانی بعد از عروسی و رقص با فک و فامیل حال داد!
...
الان ۱۲ سال گذشته، یاد پدربزرگ و مادربزرگم به‌خیر که آمده بودند. خدای‌شان بیامرزاد...
...
الان عیال اینجا نشسته، دارد سر ۱۲ سالگی چپ چپ نگاه می‌کند ببیند من این بار چه زرگنده بازی‌ای در می‌آورم...ای به قربانش بروم!(با لهجه لریِ بویراحمدی بخوانید!(.
من همه‌اش در دلم مانده، عقده شده! می‌خواستم عروسی را در پلنگ‌چال اوین درکه بگیرم! نمی‌دانم چرا مخالفت کردند!
Labels: سالگرد عروسی
0 Comments:
روزگار سپری شده
June 2004July 2004
August 2004
September 2004
October 2004
November 2004
December 2004
January 2005
February 2005
March 2005
April 2005
May 2005
June 2005
July 2005
August 2005
September 2005
October 2005
November 2005
December 2005
January 2006
February 2006
March 2006
April 2006
May 2006
June 2006
July 2006
August 2006
September 2006
October 2006
November 2006
December 2006
January 2007
February 2007
March 2007
April 2007
May 2007
June 2007
July 2007
August 2007
September 2007
October 2007
November 2007
December 2007
January 2008
February 2008
March 2008
April 2008
May 2008
June 2008
July 2008
August 2008
September 2008
October 2008
November 2008
December 2008
January 2009
February 2009
March 2009
April 2009
May 2009
June 2009
July 2009
August 2009
September 2009
October 2009
November 2009
December 2009
January 2010
February 2010
March 2010
April 2010
May 2010
June 2010
July 2010
September 2010
October 2010
November 2010
December 2010
February 2011
March 2011
April 2011
May 2011
March 2012
December 2012
خواندنیها
آذرآرش سبحانی
آرش سیگارچی
آزادنويس
آسیه امینی
ابراهيم نبوي
بلوچ
بهزاد افشاری
منو بیلی
پرستو دوکوهکی
پژمان اکبرزاده
پرشین کارتون
پویان
ترانه علیدوستی
پینکفلویدیش
حامد قدوسی
حسن سربخشیان
حنیف مزروعی
خُسن آقا
خط قرمز
رویاهای گمشده
زيتون
ژیلا بنی‌یعقوب
سام خسروی
سر به هوا
سرزمين رويايی
سیبستان
شهرام شريف
عباس عبدی
عباس معروفی
علی‌رضا رضایی
علی گرجی
فانوس خیال
ف.م. سخن
فرید مدرسی
کلاغ سفید
کمانگیر
گوشزد
لگو ماهی
محمد مجابی
محمد طاهری
محمود فرجامی
مسعود بهنود
مسعود سفیری
ملا حسنی
ملکوت
مهار بیابان زایی
نازی کاویانی
نفیسه مطلق
هادي خرسندي
هادي ناصری
هومن شهبندی
يك پزشك
یونس شکرخواه