بررسیهای امشبم هنگامی که اتودهایی از چهره خمینی میکشیدم برایم جالب بود. به خاطر فشار کاری، مدتها بعد در باره سوژه مطالعه زیادی نکرده بودم.
من خمینی را به شکل یک پروژه میبینم. وقتی شروع می کنم به طراحیاش، باید بتوانم با شخصیتش هم ارتباط بگیرم. ۱۹ سال پیش طرحی از او کشیدم. الان میخواهم کاریکاتورش را بکشم. شاید آن زمان نگاهم به اندازه امروز انتقادی نبود. گمانم آن روزها خیال میکردم وقتی یک رهبر دینی نظری میدهد، نمیشود به راحتی زیر سوالش برد. امروز ناراحتم که چرا یک مملکت به این نتیجه رسیده بود.
خمینی را که طراحی میکنم، موجودی میبینم که برای رسیدن به هدف، ترسی از قربانی کردن وسیله ندارد.
Labels: خمینی