یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Sunday, December 30, 2007
Charlie Wilson's War
جای شما خالی دیروز سینمای خون‌مان کم شده بود، رفتیم سینما.

فیلم جدید مایک‌ نیکولز در باره یک عضو کنگره آمریکا است که به نحوی عجیب وارد جنگ افغانستان می‌شود. یک آدم نسبتا بازیگوش و باحال که البته علاقه زیادی به خانم‌ها هم دارد...

ارتباط این آدم با آدم‌های متنفذ و سازمان اطلاعات آمریکا، کار را به جایی می‌کشاند که می‌تواند بودجه عملیات پنهانی را افزآیش دهد و به یاری مجاهدین افغانی از طریق پاکستان بشتابد.

تام هنکس بازی بامزه‌ای کرده که البته بهترین بازی‌اش هم نیست، ولی اولین باری است که کمی او را در این قالب اندکی جنسی می‌بینم. فیلیپ سیمور هافمن نقش مامور سی‌آی‌ای مسوول امور افغانستان را بازی می‌کند، مرد زبان‌دراز و باهوشی که روابط را به خوبی می‌شناسد و به دنبال ساقط کردن روس‌ها بوده، اما هیچگاه شانس برخورد مستقیم را نیافته. جولیا رابرتز در نقش یک زن ثروتمند تگزاسی که در عمل روی خیلی از تصمیمات کنگره تاثیرگذار است. ترکیب این عده و ارتباطی که با ژنرال ضیا‌الحق پیدا می‌کنند فیلم را جذاب‌تر می‌کند.

وقتی ژنرال ضیا متوجه می‌شود که با اسرائیل و مصر و آمریکا همراه شده قیافه‌اش دیدنی می‌شود.

پایان فیلم البته بسیار قشنگ است، وقتی روس‌ها جنگ را باخته‌اند و مامور سیا به نماینده کنگره می‌گوید اختلاف میان گروه‌های مجاهدین افغانی شروع شده است. نماینده کنگره که توانسته بود میلیون‌ها دلار برای فرستادن سلاح و موشک‌های ضد هلیکوپتر جور کند، حالا نمی‌توانست یک میلیون دلار برای بازسازی مدارس افغانستان فراهم کند تا نسل جوان، به جای جنگیدن، درس بخواند.

فیلم پر است از متلک به وابستگی‌های سیاسی و روابط کثیف مالی و راه‌هایی که جماعت کنگره و دولت آمریکا گندکاری‌های خود را می‌پوشانند.

اگر توانستید حتما این فیلم را ببینید.

Labels: