یکی از مشکلاتی که روزنامهها و رسانههای غربی که خود را مدافع آزادی بیان نشان میدهند، قضاوت بد در به کار بردن واژهها یا گرفتن یک طرف در انتقال اطلاعات به مخاطبان است.
در اینجا به ما میآموزند که قضاوت بد، انتشار خبر، عکس یا کارتونی است که میتواند باعث تاثر بیجای افکار عمومی شود. محتوای خبر شاید درست باشد، ولی نحوه ارائه، زمانن ارائه و نحوه هدف قرار دادن مخاطبان عملا باعث آزردگی شده است.
از طرف دیگر،بسیاری از طرفداران آزادی مطلق بیان میگویند که به هر قیمتی باید هر حرفی را مطرح کرد.
همین الان بر سر یک اصطلاح نژاد پرستانه که مربوط به دورانی میشد که بسیاری از سیاهپوستان را دار میزدند از سوی گوینده کانال ورزشی "گلف" در باره تایگر وودز سیاه پوست، غوغایی به پا شده. بعدش هم سردبیر مجله هفتگی گلف، به خاطر انتشار تصویر طناب دار بعد از این ماجرا و ملتهب کردن فضا از کار برکنار شد.
همیشه بر سر انتشار نوع خبر، نحوه تاثیرگذاری روی مخاطبان و اخلاق در رسانهها بحثهایی وجود دارد که هیچگاه تمام هم نخواهد شد. فرض کنید در هفته بعد از یازدهم سپتامبر، روزنامهای عکس مردم را در حال تفریح کردن در حوالی محل برجهای سابق را منتشر کند.
ادامه دارد
Labels: رسانه