من نمیدانم بهنود شجاعی تا حالا چند بار مرده و زنده شده؟ ولی باز دعا میکنم این یک ماه بخشش دائمی شود.
میدانم ارزش خون مقتول با پول سنجیده نمیشود، ولی کاش این ثروتمندان بی خاصیتی که ماه محرم میلیونها تومان خرج سفره و سیر کردن همسایههای پولدار خود میکنند، کمی به نوجوانانی فکر کنند که میتوان جانشان را خرید.
نمیخواهم تلخ باشم، اما میدانم هزاران بازاری ثروتمندی که تنها هنرشان، بزرگ کردن بچههای مفتخور طلبکاری بوده که در آینده پول مردم را در شیشه خواهند کرد، میتوانستند اندکی کمک به حال بهنود و امثال او باشند.
کاش...
Labels: بهنود شجاعی