انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانههای مشابه، حرام است
Saturday, November 15, 2008
شعور در زمان بیشعوری ديگران
دارم اين روزها شماره ويژه بعد از انتخابات نيوزويک را میخوانم. سير تحول مبارزه اوباما را به تفصيل نوشته.
اينکه چگونه برای مناظرهها آماده شد، و مککين چه کارهايی کرد که به سقوطش منجر شد.
اما امروز با مساله جديدی روبرو سدم. آنهم استفاده بهينه اوباما از يوتيوب بود. رئيس جمهوری منتخب آمريکا، از يوتيوب برای برقراری ارتباط با شهروندان آمريکايی استفاده میکند، نه از شبکههای تلويزيونی و اين میتواند مدنیترين راه امروزی برای پيگيری مطالبات باشد.
چيزی که يکهو به فکرم رسيد، عدم استفاده سياسيون ايران از اين وسيله است. باور کنيد حتی اگر خاتمی هفتهای ۵ دقيقه روی يوتيوب برنامه داشته باشد، فايل صوتیاش را به صورت پادکست جايی بگذارد، بخشی از مشکل ارتباطیاش حل خواهد شد.
سياسيون ما بردی که کردهاند، از عدم شفافيتشان بوده و تبديل شدن به چهرههايی "ازما بهتر". پشت پرده بودن چندان فايدهای ندارد.
شايد نگرانی جماعت اين باشد که سرعت اينترنت در ايران کم است. اما هنوز تعداد زيادی از کاربران میتوانند با سرعتی محدود مشتريان يوتيوب باشند.