یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Saturday, November 15, 2008
شعور در زمان بی​شعوری ديگران
دارم اين روزها شماره ويژه بعد از انتخابات نيوزويک را می​خوانم. سير تحول مبارزه اوباما را به تفصيل نوشته.

اينکه چگونه برای مناظره​ها آماده شد، و مک​کين چه کارهايی کرد که به سقوطش منجر شد.

اما امروز با مساله جديدی روبرو سدم. آنهم استفاده بهينه اوباما از يوتيوب بود. رئيس جمهوری منتخب آمريکا، از يوتيوب برای برقراری ارتباط با شهروندان آمريکايی استفاده می​کند، نه از شبکه​های تلويزيونی و اين می​تواند مدنی​ترين راه امروزی برای پيگيری مطالبات باشد.

چيزی که يکهو به فکرم رسيد، عدم استفاده سياسيون ايران از اين وسيله است. باور کنيد حتی اگر خاتمی هفته​ای ۵ دقيقه روی يوتيوب برنامه داشته باشد، فايل صوتی​اش را به صورت پادکست جايی بگذارد، بخشی از مشکل ارتباطی​اش حل خواهد شد.

سياسيون ما بردی که کرده​اند، از عدم شفافيت​شان بوده و تبديل شدن به چهره​هايی "ازما بهتر". پشت پرده بودن چندان فايده​ای ندارد.

شايد نگرانی جماعت اين باشد که سرعت اينترنت در ايران کم است. اما هنوز تعداد زيادی از کاربران می​توانند با سرعتی محدود مشتريان يوتيوب باشند.

Labels: